اثر اسید آسکوربیک روی برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه ریحان تحت سمیت آرسنیک

در این پژوهش اثر محلول پاشی گیاه ریحان با غلظت های مختلف اسید آسکوربیک (صفر، 10 و 20 میلی مولار) بر درصد اسانس، آنزیم های آنتی اکسیدانی، ترکیبات فنلی و تجمع آن ها در اندام های گیاه، تحت تأثیر تنش آرسنیک صفر (شاهد)، 40، 80 و 120 میلی گرم در کیلوگرم خاک با هدف ارزیابی تأثیر کاربرد اسید آسکوربیک بر کاهش سمیت آرسنیک در گیاهان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که اعمال تیمارهای ساده آرسنیک و محلول پاشی اسید آسکوربیک بر تمامی صفات مورد بررسی به جزء گایاکول پراکسیداز تأثیر معنی دار داشتند. افزایش سطوح آرسنیک باعث کاهش 37/10 درصدی کلروفیل فلورسانس و افزایش 42/71 درصدی در آسکوربات پراکسیداز نسبت به شاهد گردید. برهمکنش اسید آسکوربیک و آرسنیک بر درصد اسانس، شاخص کلروفیل، کارتنوئید، کربوهیدرات، کاتالاز و پراکسیداز معنی دار شد. اسید آسکوربیک به خصوص در سطح 20 میلی مولار باعث بهبود پارامتر های اندازه گیری شده در تنش آرسنیک گردید. بیشترین درصد اسانس (50/1درصد)، شاخص کلروفیل (05/15) و کارتنوئید (96/7 میلی­گرم بر گرم وزن تر) از تیمار محلول پاشی 20 میلی مولار اسید آسکوربیک در شرایط عدم تنش (شاهد) حاصل شد. همچنین بالاترین سطح اسید آسکوربیک (20 میلی مولار) در شرایط تنش شدید آرسنیک (120 میلی گرم در کیلوگرم خاک) مقدار کربوهیدرات، آنزیم کاتالاز و پراکسیداز را به ترتیب 28/13، 75 و 84/53 درصد نسبت به عدم محلول پاشی در شرایط تنش مشابه کاهش داد. بنابراین با استناد به یافته های مطالعه حاضر و همچنین انجام تحقیقات تکمیلی می توان محلول پاشی اسید آسکوربیک را جهت بهبود رشد و کاهش تجمع آرسنیک در بافت های مختلف ریحان به صورت تجاری استفاده کرد.